Η αναζήτηση της γαλήνης, της προσωπικής αναζήτησης αλλά και της ανάγκης να έρθουν πιο κοντά στον χριστιανισμό και το Θεό, οδήγησε τους μοναχούς, τόσο κατά τη βυζαντινή περίοδο όσο και κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, στην περιοχή της Μεγάλης Πρέσπας.
Τα απόκρημνα βράχια στην αριστερή όχθη της λίμνης, πολύ κοντά στο τριεθνές, φάνταζαν ιδανικό μέρος για πλήρη απομόνωση από τα εγκόσμια. Τα κελιά των μοναχών είναι σκαλισμένα στους βράχους, ενώ δίπλα τους, μικροί ταπεινοί ναοί, χτισμένοι με ντόπια πέτρα.
Ενα απομονωμένο κέντρο μοναχισμού, που θυμίζει κάτι από το «Περιβόλι της Παναγίας» με στοιχείο το νερό αλλά και κάτι από τα Μετέωρα, με τους βράχους. Ενας τόπος προσεκτικά επιλεγμένος, που ακόμη και σήμερα, σε συνδυασμό με την απαράμιλλη ομορφιά του τοπίου, προκαλεί συγκινήσεις.
Τα ασκηταριά στέκουν εκεί, μέσα στις εσοχές των βράχων, μαζί με τους μικρούς ναούς, παρόλο που το πέρασμα του χρόνου και η φύση είναι αδυσώπητοι μαζί τους. Μεταμόρφωση του Σωτήρος, Μικρή Ανάληψη, Παναγία η Ελεούσα…
Το καθένα έχει να διηγηθεί τη δική του ιστορία ενώ την εικόνα συμπληρώνουν οι βραχογραφίες που σώζονται στη χερσόνησο ακριβώς απέναντι από το χωριό Ψαράδες. Ιχνη από λιθοκατασκευές ή λαξεύσεις στους απροσπέλαστους από την ξηρά βράχους δείχνουν ότι οι τοιχογραφίες πρέπει να ανήκαν σε ασκηταριά.
Μεταξύ αυτών, η Παναγία με τα χέρια υψωμένα σε δέηση, και το Χριστό μπροστά στο στήθος, που αποδίδετε στον παλιό κωνσταντινουπολίτικο τύπο της Παναγίας της Βλαχερνίτισσας.
Η προσέγγιση των ασκηταριών γίνεται με βάρκα, που μπορεί κανείς να νοικιάσει από το χωριό Ψαράδες. Και μην ανησυχείτε, οι ντόπιοι και πάντα εξυπηρετικοί βαρκάρηδες αναλαμβάνουν το ρόλο του ξεναγού. Αν βρεθείτε στην περιοχή, μην παραλείψετε να κάνετε αυτή τη βόλτα, να αισθανθείτε τη… μαγεία της περιοχής και να δείτε τους χώρους που επέλεξαν οι μοναχοί να αναζητήσουν την πνευματική γαλήνη.
Με πληροφορίες από την pemptousia.gr
