1912, Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης: Τα γεγονότα που τη σημάδεψαν (ΒΙΝΤΕΟ)

πρωτόκολλο παράδοσης της Θεσσαλονίκης

Μέσα από τη διήγηση του ιστορικού, Θεοδόση Τσιρώνη, μεταφερόμαστε στα χρόνια που σηματοδότησαν τη νέα εποχή για την πόλη

Στις 26 Οκτωβρίου η Θεσσαλονίκη γιορτάζει, εκτός από τον πολιούχο της, Αγιο Δημήτριο, και την απελευθέρωσή της το 1912 από τον Οθωμανικό ζυγό.

Ο ιστορικός του Κέντρου Ιστορίας του Δήμου Θεσσαλονίκης, Θεοδόσης Τσιρώνης μας εξιστορεί όλα όσα συνέβησαν την εποχή εκείνη, τόσο πριν από την απελευθέρωση όσο και μετά.

Ποιες εθνότητες συμβίωναν στην πόλη και ποιες ήταν οι πολυπληθέστερες κοινότητες, ποια ήταν τα σημαντικότερα γεγονότα που προηγήθηκαν και τι σηματοδότησε την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης;

Ο κ. Τσιρώνης αναφέρεται επίσης, στη μάχη που άνοιξε το δρόμο στα ελληνικά στρατεύματα για να προελάσουν στην πόλη, στο γεγονός που εξύψωσε το ηθικό των Ελλήνων στρατιωτών και των αμάχων κατοίκων καθώς και στον «καρπό» της απόφασης για την απελευθέρωση.

Παράλληλα, κάνει αναφορά στην αλλαγή και τη φυσιογνωμία της πόλης μετά το 1912.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της σύγχρονης συμβίωσης και απομόνωσης των πληθυσμών είναι η περιγραφή του Εβραίου ιστορικού της πόλης, Ιωσήφ Νεχαμά, στο έργο του «Περιπόθητη πόλη» (Θεσσαλονίκη), περίπου το 1914, όπου γράφει για τους Θεσσαλονικείς: «Κανένας δεσμός δεν υπάρχει ανάμεσα στους ανθρώπους αυτούς.

Ο καθένας ζει κλεισμένος μέσα στο όνειρό του. Καμία ενότητα, καμία κοινότητα απόψεων, κανένας συντονισμός στις προσπάθειες. Ο καθένας έχει την ιδεατή του πατρίδα, ο καθένας κατασκευάζει με τον τρόπο του την μέλλουσα πολιτεία. Τους ανθρώπους αυτούς τους χωρίζει ένας ολόκληρος κόσμος σκέψεων και συναισθημάτων. Πλησιάζουν ο ένας τον άλλον, κουβεντιάζουν αυστηρά για τις ανάγκες των εμπορικών δοσοληψιών.

Ποτέ δεν συζητούν. Και τι θα μπορούσαν να πουν ο ένας στον άλλον, αυτοί οι άνθρωποι από τόσο διαφορετικές φυλές, με τόσα ανόμοια συμφέροντα; Είναι ανεξιχνίαστοι οι μεν για τους δε. Δεν καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλον. Η ίδια είδηση στενοχωρεί τους μεν και δίνει στους άλλους χαρά».