Γράφει ο Στέργιος Βαρβαγιάννης
Στη Μύκονο ήταν και είναι ο Πέτρος ο πελεκάνος, στην Ίο ήταν ο Θεοδόσης η φώκια, στο Ρέθυμνο ήταν για ένα μικρό διάστημα ο Σήφης ο κροκόδειλος και στη Βαλαωρίτου στη Θεσσαλονίκη είναι ο Κανέλλος o σκύλος.
Ισως το πιο διάσημο τετράποδο της πόλης, που εδώ και πολλά χρόνια έχει… μετατρέψει σε σπίτι του αυτή την περιοχή. Μια περιοχή που παλαιότερα αντί για ατελείωτα μπαράκια ήταν κατακλυσμένη από βιοτεχνίες και εμπορικά καταστήματα.
«Eδώ και πολλά χρόνια ο Κανέλλος αράζει εδώ γύρω, αλλά και πιο συγκεκριμένα στην οικοδομή μας, αρκετά πριν η περιοχή γεμίσει με κέντρα διασκέδασης και πολύ κόσμο. Παλιότερα που ήταν και μικρότερος σε ηλικία έφερνε την αναστάτωση μέσα στην πολυκατοικία, αλλά πάντα μέσα σε λογικά πλαίσια σα σκυλί που είναι. Όλοι τον συμπαθούσαν. Τώρα γέρασε και αυτός και το μόνο που θέλει είναι να ξαπλώνει και να κοιμάται», μάς διηγείται μια κυρία που διαμένει στην πολυκατοικία… στέκι του Κανέλλου.
Ησυχος, ήρεμος και λόγω ηλικίας βεβαίως-βεβαίως δε δημιουργεί πρόβλημα σε κανέναν και το μόνο που τον ευχαριστεί πλέον είναι να απολαμβάνει τα χάδια των περαστικών. Και όταν λέμε ηλικία οι περίοικοι αναφέρουν, όσο μπορούν να είναι βέβαιοι, ότι ο Κανέλλος είναι από 17 έως και19 ετών. Με λίγα λόγια σε… ανθρώπινα χρόνια ο συμπαθέστατος σκύλος είναι υπερήλικος αγγίζοντας σχεδόν τον ένα αιώνα ζωής (92-101).
Παρά τα χρονάκια του ο Κανέλλος δεν αντιμετωπίζει ιδιαίτερα προβλήματα υγείας, κάτι που οφείλεται και στην αγάπη και την φροντίδα των ανθρώπων των γύρω μαγαζιών που τον προσέχουν σαν τα μάτια τους. Ανάμεσα σε αυτούς είναι ο Άκης Συμεωνίδης και ο Μανώλης Νίκας που έχουν στην κατοχή τους μαγαζιά (μπαράκι και πιτσαρία αντίστοιχα) στην πιο… δυνατή γωνία της περιοχής αλλά και ολόκληρης της πόλης. Και δεν είναι μόνο η παροχή νερού και τροφής, αλλά και φαρμακευτικής περίθαλψης (εμβολιασμοί και εκτιμήσεις κτηνιάτρων) που φροντίζουν οι ίδιοι για τον σκύλο, έτσι ώστε Κανέλλος να αποτελεί τη μασκότ της περιοχής για όσα χρόνια είναι δυνατό…
