Ο Δήμος Παύλου Μελά στο πλαίσιο των εκδηλώσεων Μνήμης για τον Πόντο, «Πατρίδας Αρωθυμία», που είχε θεσμοθετήσει ο πρώην Δήμος Πολίχνης και εντάχθηκε στο πρόγραμμα «Σεπτέμβριος όπως … Πολιτισμός» του Δήμου Παύλου Μελά, παρουσιάζει τη Δευτέρα 18 Σεπτεμβρίου 2017, και ώρα 20.00, στο Ανοιχτό Θέατρο Κρύας Βρύσης Πολίχνης Δήμου Παύλου Μελά, ένα μεγάλο αφιέρωμα στον αείμνηστο Θόδωρο Παυλίδη, έναν από τους πιο εκφραστικούς τραγουδιστές του Ποντιακού Ελληνισμού.
Ο Δήμαρχος Παύλου Μελά Δημήτρης Δεμουρτζίδης και ο Αντιδήμαρχος Παιδείας και Πολιτισμού Ιωσήφ Αράπογλου, σας προσκαλούν να παρακολουθήσετε μια αναδρομή στη ζωή και στην καλλιτεχνική παρακαταθήκη του Παιδιού του Πόντου, ο οποίος ταξίδεψε ξαφνικά στους ουρανούς την Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2003, σε ηλικία 46 ετών!
Ο Σάββας Μαυρίδης, καθηγητής ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης, συγγραφέας και ερευνητής της ποντιακής Μουσικής, ανέλαβε να μας ταξιδέψει στη βιογραφία του Θόδωρου Παυλίδη, ενώ την επιμέλεια του μουσικού προγράμματος, ανέλαβε ο ίδιος ο γιος του αδικοχαμένου καλλιτέχνη, Στάθης Παυλίδης, ένας από τους καλύτερους ερμηνευτές του ποντιακού τραγουδιού.
•Συμμετέχουν οι τραγουδιστές:
Παναγιώτης Ασλανίδης, Γεώργιος Ιωαννίδης, Μπάμπης Ιορδανίδης, Ανέστης Μωυσής, Στάθης Νικολαϊδης, Παυλάκης ο Δραμινός.
•Παίζουν οι μουσικοί:
Μπάμπης Κεμανετζίδης, Φάνης Κουρουκλίδης, Δημήτρης Ξενιτόπουλος – Λύρα
Δημήτρης Καραντωνίου – Πλήκτρα, Γιώργος Παντελίδης – Τύμπανα, Θανάσης Σοάνης – Κρουστά, Δημήτρης Μητρούλης – Νταούλι
Ο Θόδωρος Παυλίδης, ήταν ο πρωτότοκος από τα τρία αγόρια του Λεωνίδα και της Χρυσούλας Παυλίδη. Γεννήθηκε στο Γιαννακοχώρι Νάουσας στις 10 Νοεμβρίου 1957. Τον επόμενο χρόνο η οικογένεια μετακόμισε στη Νάουσα, και το 1959 εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Αρσένι Σκύδρας που ήταν ο τόπος καταγωγής της μητέρας του.
Από μικρός είχε κλίση προς τη μουσική και μάλιστα την ποντιακή, ενώ από μαθητής του δημοτικού, παράλληλα με το σχολείο, παρακολουθούσε μαθήματα βυζαντινής μουσικής στην εκκλησιαστική σχολή της Έδεσσας. Ζήτησε από τον πατέρα του και του αγόρασε μια λύρα. Μόνος του προσπάθησε με πείσμα και υπομονή και τελικά κατάφερε να μάθει. Κάποια Χριστούγεννα, θυμάται ο αδελφός του Λάμπης ΄΄ο πατέρας μας έφερε δώρο ένα κασετόφωνο της εποχής κι ο Θόδωρος συνεχώς τραγουδούσε παραδοσιακά τραγούδια, ηχογραφώντας τη φωνή του, ώσπου να τα ερμηνεύσει άψογα΄΄.
Τα πρώτα βήματα σαν τραγουδιστής τα έκανε δίπλα στον συγχωριανό του Χρήστο Καρυπίδη, τραγουδώντας σε τοπικές εκδηλώσεις. Αργότερα γνώρισε τον Νίκο Ιωαννίδη γνωστό ήδη τραγουδιστή και λυράρη και η γνωριμία αυτή ήταν καθοριστική για την μελλοντική πορεία του. Τελειώνοντας το δημοτικό πήγε ένα χρόνο στο γυμνάσιο Σκύδρας. Μετά συνέχισε τις σπουδές του σαν οικότροφος στη σχολή του ΟΑΕΔ Θεσσαλονίκης στο τμήμα ηλεκτροσυγκολλητών. Παράλληλα δούλευε στον ΟΣΕ την ημέρα, ενώ τα βράδια τραγουδούσε επαγγελματικά αλλά κρυφά από την οικογένειά του. Ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο σε ηλικία μόλις 16 χρονών, με τον λυράρη Αρχιμήδη Γεωργιάδη και τίτλο «Ο Πόντος περιμένει». Συνέχισε να τραγουδάει σε ποντιακά κέντρα της επαρχίας και για ένα διάστημα στην Αθήνα, ώσπου το 1976 ο Νίκος Ιωαννίδης αναζήτησε το νεαρό αγόρι από το Αρσένι, στο χωριό του και όπως έλεγε αργότερα ΄΄ο Θόδωρος με την οικογένειά του μάζευαν ροδάκινα΄΄.
Τον επέλεξε σαν συνεργάτη του στην «Κομπαρσίτα» της Θεσσαλονίκης και έτσι ξεκίνησε η καθιέρωσή του. Συνεργάστηκε με πολλούς και αξιόλογους καλλιτέχνες του Ποντιακού χώρου όπως οι Χρύσανθος, Παυλάκης ο Δραμινός, Παναγιώτης Ασλανίδης, Ανέστης Μωϋσής, Γιάννης Τσανάκαλης, Κώστας Σιώπης, Στάθης Νικολαΐδης, Σοφία Παπαδοπούλου και πολλοί άλλοι σημαντικοί του Ποντιακού τραγουδιού.
Από τον 1992 μέχρι το 1995 συνεργάστηκε με τον μουσικό Μπάμπη Κεμανετζίδη, από το 1993 μέχρι το 2002 με το λυράρη Στέλιο Χαλκίδη, ενώ από τις 3 Οκτωβρίου 2003 θα εμφανιζόταν στο ΜΙΘΡΙΟ με το Φάνη Κουρουκλίδη (ο οποίος ήταν και ο πρώτος από τους συνεργάτες του που ειδοποιήθηκε αμέσως μετά το τραγικό ατύχημα).
Καθοριστική, όμως, στην καριέρα του υπήρξε το 1990 η γνωριμία και κατόπιν μακρόχρονη συνεργασία με τον στιχουργό Νάκο Ευσταθιάδη. Ένα από τα αγαπημένα τραγούδια του Θόδωρου Παυλίδη, ήταν το «Νυχτοπούλ», γιατί αγαπούσε το ελεύθερο πέταγμα των πουλιών και ιδιαίτερα της νύχτας, που υποχρέωση τους είναι να την παρηγορούν με το κελάηδημά τους.
Τραγούδησε πολλές φορές στα κέντρα «Αυλαία» και «Μίθριο» στην Θεσσαλον
ίκη αλλά και στην Αθήνα. Τα δύο τελευταία χρόνια τραγουδούσε στο Ποντιακό κέντρο «Λεμόνα» στις Αχαρνές Αττικής. Ηχογράφησε 19 δίσκους από τους οποίους οι 12 προσωπικοί και οι 7 συλλογικοί. Συμμετείχε σε δύο ταινίες και συνεργάστηκε σε μουσικοθεατρικές παραστάσεις.
Παντρεύτηκε το 1982 την Αναστασία Παυλίδου και απέκτησαν δυο γιους, τον Λεωνίδα το 1983 που είναι σήμερα εκπαιδευτικός, και τον Στάθη το 1987, που τον ακολούθησε με επιτυχία στο τραγούδι.
Ηταν 17 Σεπτεμβρίου του 2003, ημέρα Τετάρτη και ώρα 0:25 τα ξημερώματα και ο σπουδαίος τραγουδιστής Θεόδωρος Παυλίδης τραυματίστηκε θανάσιμα, 17 χιλιόμετρα έξω από τις Σέρρες, επιστρέφοντας στη Θεσσαλονίκη.
Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός: Ο τραγουδιστής του καημού, της αγάπης, της εθνικής μνήμης, το «ελεύθερο ακριτοπαίδ των Αμαζώνων γέννα», ένας από τους πιο γνωστούς κι εκφραστικούς τραγουδιστές του Ποντιακού Ελληνισμού άφησε σαν πουλάκι την πνοή του και αποδήμησε μακριά, χωρίς να προειδοποιήσει κανέναν, όπως και θα έκανε το κάθε «νυχτοπούλ»…
