Γεωργία Βεληβασάκη: Μια συνομιλία “de profundis” στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης

Μια εκ βαθέων συνέντευξη

της Φαίδρας Φουντουλάκη

Μια πρωινή συνάντηση μες την αχλή της ομίχλης στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, ως αφορμή για μια εκ βαθέων συνομιλία με το κορίτσι που αγναντεύοντας τη «γραμμή των οριζόντων» από τη Κρήτη ήθελε να την περάσει και να ταξιδέψει με τη μουσική της στα πέρατα. Με σημείο αναφοράς τον τόπο καταγωγής.

Φ. Καλημέρα Γεωργία… Κατά πόσο τα ακούσματα της Κρήτης έχουν καθορίσει τη δουλειά σου
Γ. Το ότι η μουσική έχει καθορίσει τη ζωή μου ξεκινά από τα ακούσματα της Κρήτης. Δεν είναι τυχαίο που ποτέ δεν παραλείπω στις παραστάσεις μου να πω κάποιο κρητικό τραγούδι. Ακόμη και στη συνεργασία μου τον Louis Borda, θέλαμε την κρητική λύρα να συνομιλεί με ήχους και τραγούδια της Αργεντινής.

3003celivasaki1

Φ. Τα τελευταία χρόνια η μουσική σου πορεία έχει αυτονομηθεί… ενώ έκανες πολλές και σημαντικές συνεργασίες στο παρελθόν τώρα επιλέγεις να είσαι μόνη…. πες μας γι’ αυτό ….τι σε ώθησε
Γ. Θα το έλεγα ανάποδα. Τα πρώτα χρόνια της μουσικής μου πορείας συνεργάστηκα επί σκηνής με σπουδαίους ερμηνευτές, όπως ο Μανώλης Μητσιάς, ο Δημήτρης Μητροπάνος, η Σωτηρία Λεονάρδου κ.α. Σύντομα όμως, ακολούθησα ένα πιο μοναχικό δρόμο και πιο δημιουργικό. Άρχισα να αποφασίζω μόνη μου για το τι θέλω να παρουσιάσω και να το κάνω. Στη μουσική ωστόσο, πάντα συνεργάζεσαι με άλλους. Και είχα την τύχη να έχω δίπλα μου ανθρώπους με τους οποίους ταιριάξαμε μουσικά και παράξαμε έργο για το οποίο είμαι υπερήφανη.

Φ. Πόσο σημαντικός είναι ο στίχος για σένα… εσύ τους γράφεις
Γ: Στο τραγούδι η μουσική ανοίγει το δρόμο να μιλήσουν οι στίχοι. Γράφω. Πάντα έγραφα. Όμως, δεν τραγουδάω μόνο δικούς μου στίχους. Έχω αγαπήσει λόγια που μου έχουν εμπιστευτεί άλλοι στιχουργοί, όπως ο Κώστας Φασουλάς, ο Γιώργος Κρητικός, ο Μαρίνος Καρβελάς κ.α. και τους ευχαριστώ.

Φ. Κατατάσσεσαι σε μια κατηγορία (εθνικ- ροκ-ακουστική μουσική)
Γ. Δεν ξέρω σε ποια κατηγορία κατατάσσομαι. Ακολουθώ τον εαυτό μου και ότι κάθε φορά με συγκινεί.

Φ. Σε ποιους απευθύνεται η μουσική σου
Γ. Η μουσική μου απευθύνεται σε όλους και σ’ εκείνους που δεν επιζητούν να με κλείσουν σ’ ένα κουτάκι.

Φ. Συνεργασίες -συνεργάτες
Γ. Τι να πρωτοπώ Με τον συνθέτη Κωνσταντίνο Αθυρίδη έχουμε κάνει πολλά τραγούδια, μουσικοθεατρικά έργα, παραστάσεις, όπερες. Με την συνθέτρια Πηγή Λυκούδη έχουμε συνεργαστεί τόσο δισκογραφικά, όσο και σε συναυλίες εντός και εκτός Ελλάδας. Με τον Louis Borda, Αργεντίνο μαέστρο του Τango Nuevo, από τους σημαντικότερους στο κόσμο, συνεργαζόμαστε από το 2012, ενώ το 2015 κυκλοφόρησε το cd «Aleli-De Creta a Buenos Aires». Εμφανιζόμαστε ακόμη σε συναυλίες στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και σχεδιάζουμε το επόμενο κοινό μας δισκογραφικό βήμα. Με τον τραγουδοποιό Ανδρέα Ζιάκα, που είναι πια ο μόνιμος συνεργάτης μου στο στούντιο και στη σκηνή. Γενικά, είμαι ανοιχτή σε συνεργασίες, αρκεί να μιλάμε την ίδια γλώσσα και να κοιτάμε προς την ίδια κατεύθυνση.

Φ. Από που αντλείς τη θεματογραφία των στίχων σου
Γ. Ένας θυμός, μια λέξη, μια σκέψη, κάτι θ’ ακούσω ή θα δω, ένας προβληματισμός, μια ματαίωση, ένας φόβος, ένας έρωτας, μπορεί να κάνουν την αρχή για ένα στίχο. Έχω, μάλιστα ένα τραγούδι που απαντά ακριβώς σ’ αυτή σου την ερώτηση. Ανέκδοτο ακόμη. Θ’ ακουστεί για πρώτη φορά στην παράσταση μας «Κονσέρτο για Μια Μέρα που Πέρασε».

Φ. Αθήνα- Θεσσαλονίκη- Κρήτη
Γ. Η Κρήτη με ανέθρεψε, μου λείπει και νοσταλγώ να επιστρέψω κάποτε. Στην Αθήνα ζω σ’ ένα σπίτι που είναι το σπίτι μου και με ηρεμεί. Στη Θεσσαλονίκη έχω αγάπες.

Φ. Φιλομήλα -η πρωταγωνίστρια της παράστασης- σε ποια σημεία της μοιάζεις, τι συμπαθείς και τι δε σου αρέσει, τι θες ν’ αλλάξεις
Γ. Η Φιλομήλα ζει την περιπέτειά της ως ύπαρξη. Δεν μπορείς να την αντιπαθήσεις. Είναι εσύ, εγώ. Η Φιλομήλα αλλάζει κι όμως κάτι μέσα της παραμένει το ίδιο.

Φ. Πως τακτοποιείς το χάος
Γ. Με το ένστικτο, με τη λογική (ή έτσι νομίζεις…)

3003celivasaki2

Φ. Επιθυμίες -πέτρες: τις αποδέχεσαι τις ξεχνάς, τις αφήνεις στην άκρη
Γ. Τέτοιες πέτρες τις αγαπάς, τις φροντίζεις. Χτίζεις μ’ αυτές τις μέρες σου, τη ζωή σου. Μια στιγμή τα γκρεμίζεις όλα και με τα ίδια υλικά φτιάχνεις κάτι άλλο. Είσαι ήδη κι εσύ ένας άλλος.

Φ. Πότε αδειάζει ένα όνειρο
Γ. Όταν χάνει τη σημασία του, το νόημά του ή την πιθανότητα να υλοποιηθεί. Τότε ίσως να το σκέφτεσαι σαν κάτι ωραίο που πρέπει να ξεχάσεις. Μετά το ξεχνάς.

Φ. Ζεις με πιο πολλές επιταχύνσεις ή πιο πολλές επιβραδύνσεις
Γ. Επιταχύνω όταν η προσοχή μου είναι στους άλλους, όταν περπατάω ανάμεσα σε πολύ κόσμο, όταν ο χρόνος με σπρώχνει. Επιβραδύνω όταν βρεθώ μόνη στο δωμάτιό μου, πάνω από τις λέξεις μου, μέσα στις νότες μου.

Φ. Ποιες αβεβαιότητες φοβάσαι
Γ. Τις βεβαιότητες, τα σίγουρα βήματα φοβάμαι, τα ψευδαίσθητα.

Φ. Προσδοκίες -τι ρόλο έχουν στη ζωή σου
Γ. Με κάνουν να περιμένω. Ύστερα φέρνουν χαρά ή λύπη. Όλα στιγμιαία.

Φ. Ο χρόνος φίλος ή εχθρός
Γ. Σε άλλα φίλος, σε άλλα εχθρός. Ν’ αφαιρώ προτιμώ από το να προσθέτω. Ο χρόνος επιμένει να μας εμπαίζει.

Φ. Τι είναι αλήθεια και πως την κατακτάς
Γ. Ξύπνημα από την λήθη. Στην αλήθεια δεν υπάρχει βεβαιότητα. Καμία κατάκτησή της δεν είναι μόνιμη.

Φ. Που πάει μια λέξη όταν δεν ειπώνεται
Γ. Στερεώνει ένα τραγούδι ή ένα ποίημα.

3003celivasaki3

Φ. Τι περιμένεις από τη μέρα που θα’ρθει
Γ. Στιγμές (που έχουν ήδη περάσει ).

Φ. Γιατί να δω το Κοντσέρτο για Μία Μέρα που Πέρασε
-Γιατί πρόκειται για μια περιπέτεια της ύπαρξης σαν τη δική σου
– Γιατί ίσως βρεις μιαν απάντηση σε μιαν ερώτηση που ακόμη δεν έχεις κάνει
-Γιατί θα έχει πολλή και ωραία μουσική
– Γιατί το κείμενο είναι πρωτότυπο μεν, αλλά «συνομιλεί» -εν είδει pastiche- με αποσπάσματα λόγου και ποίησης των: Σαπφούς, Οδυσσέα Ελύτη, Γιώργου Σεφέρη, Μαρίνου Καρβελά, Immanuel Kant, Γιώργου Χειμωνά, Λένας Πλάτωνος, Βιντσένζου Κορνάρου, Γιώργου Παναγιωτίδη, Elizabeth Bishop, Fernando Pessoa και Jorge Luis Borges.

Φ. Εξήγησε μας τι είναι pastich…
Γ. Λογοτεχνικός (κι όχι μόνο) όρος που σημαίνει μίμηση ύφους. Στη παράσταση έχω πάρει συγκεκριμένα λόγια/ποιητικούς στίχους και τους έχω προσαρμόσει σ’ αυτό που θέλω να πω και το κάνω με τον τρόπο του ποιητή του οποίου τα λόγια παίρνω.
– Γιατί θα έχει γλυκό τριαντάφυλλο! (και ναι, θα το δοκιμάσεις!)
-Γιατί δύο τυχεροί θα πάρουν μαζί τους φεύγοντας από μία πέτρα
– Γιατί ίσως υπάρξει κάτι που θα σε εκπλήξει…
Καλή Επιτυχία Γεωργία

3003celivasaki

«Κοντσέρτο για Μία Μέρα που Πέρασε»
Προορισμός. Ο χρόνος μίας μέρας ή μίας νύχτας. Εγώ ή εσύ. Ακαθόριστο. Τυχαίες επιταχύνσεις, επιβραδύνσεις, είναι στο πρόγραμμα. Εσείς πόσες αβεβαιότητες μπορείτε ν’ αντέξετε
Το έργο εμπλουτίζεται από μουσικές αφηγήσεις της Λένας Πλάτωνος, του Μάνου Χατζιδάκι, του Αττίκ, τάνγκο, φλαμένκο, ένα μαργαριτάρι του Bizet και άνθη από Aleli και στίγματα άλλα.

Η ιστορία!
Η Φιλομήλα το πρωί κορίτσι, ονειρεύτηκε πως μαθαίνει την αλήθεια. Ήθελε να γίνει θάλασσα. Αγάπησε έναν ξένο κι έγινε χαρταετός.
Το μεσημέρι, γυναίκα πάνω στο κύμα της θάλασσας, έπαιξε με λέξεις και νότες. Τακτοποίησε το χάος. Καθρεφτίστηκε στο νερόλακκο. Όταν λυπήθηκε, έφαγε μια κουταλιά γλυκό τριαντάφυλλο.
Το απόγευμα, οι επιθυμίες της, οι ματαιώσεις της, πέτρες. Χτίστηκε στο δωμάτιό της. Συντροφιά της η τηλεόραση. Ύστερα, φόρεσε τα καλά της, μαχαίρωσε τη θάλασσα και όρμησε στο άδειο της όνειρο. Κυνήγησε λέξεις, μία νότα που χάθηκε. Η Φιλομήλα γκρεμίστηκε. Δάκρυσε το γλυκό τριαντάφυλλο. Και πίκρησε.

mousikogramma LARGE t 22 1529 type274

Μετά νύχτωσε. Τα κύματα πιο χαμηλά. Η θάλασσα πιο μακριά. Η Φιλομήλα έγινε διάφανη. Είδε την αλήθεια…
Το πρωτότυπο κείμενο της Γεωργίας Βεληβασάκη «συνομιλεί» -εν είδει pastiche- με αποσπάσματα λόγου και ποίησης των: Σαπφούς, Οδυσσέα Ελύτη, Γιώργου Σεφέρη, Μαρίνου Καρβελά, Immanuel Kant, Γιώργου Χειμωνά, Λένας Πλάτωνος, Βιντσένζου Κορνάρου, Γιώργου Παναγιωτίδη, Elizabeth Bishop, Fernando Pessoa και Jorge Luis Borges.
Το έργο θα παρουσιαστεί σε συνθήκες black box, οι θεατές θα βρίσκονται επί σκηνής μαζί με τους ηθοποιούς/ερμηνευτές.

Διάρκεια παράστασης: 95 λεπτά
Γενική είσοδος 12 ευρώ – φοιτητικό/ανέργων/ατέλειες 10 ευρώ
[Η περιπέτεια της ύπαρξης σ’ ένα δωμάτιο. Έξω, ο κόσμος ο κόσμος μέσα.]

3003celivasaki4

Κράτα το

Κράτα το