Το κάστρο που «ένωνε» την Θεσσαλονίκη με την Κωνσταντινούπολη (ΒΙΝΤΕΟ & ΦΩΤΟ)

Δεσπόζει στην κορυφή ενός λόφου και ξεχωρίζει για το απαράμιλλο φυσικό του κάλος

Ξεχωρίζει για τη στρατηγική του θέση, την τεράστια ιστορική του σημασία καθώς και τη «μαγευτική» του τοποθεσία…

Το Βυζαντινό κάστρο της Ρεντίνας, που βρίσκεται στα κατάφυτα στενά της περιοχής ή τα «μακεδονικά Τέμπη», έλεγχε την πορεία της Εγνατίας οδού μέσω της κοιλάδας του Ρήχιου ποταμού και συνεπώς την κίνηση εμπορευμάτων και στρατευμάτων μεταξύ Θεσσαλονίκης και Κωνσταντινούπολης. Από τους βορινούς πρόποδες του λόφου διερχόταν η ρωμαϊκή Εγνατία οδός ενώ νωρίτερα ένας πανάρχαιος δρόμος επικοινωνίας της Μακεδονίας με την θρακική περιοχή.

Παρόλ’ αυτά σήμερα, δεν έχει την προσοχή που του αξίζει καθώς δεν έχει αξιοποιηθεί κατάλληλα. Αν και είναι μερικώς επισκέψιμο, μοιάζει με εγκαταλελειμμένο και ξεχασμένο σε μία περιοχή μάλιστα άκρως τουριστική, που θα μπορούσε να της προσδώσει ακόμη μεγαλύτερη αξία. Πολλοί δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξή του, πόσο δε μάλλον, την ενδιαφέρουσα ιστορία του.

Το Thes.gr επισκέφθηκε το Βυζαντινό κάστρο και μοιράζεται μαζί σας, μοναδικές εικόνες, μέσω βίντεο και φωτογραφιών, ώστε να πάρετε μία… γεύση, και με την πρώτη ευκαιρία να το επισκεφθείτε.

Η ιστορία του βυζαντινού κάστρου της Ρεντίνας
Οσο για την ιστορία του Ακρως ενδιαφέρουσα και εντυπωσιακή. Iχνη ανθρώπινης παρουσίας στο λόφο μαρτυρούνται από ευρήματα της νεολιθικής εποχής. Η κατοίκηση συνεχίζεται αδιάλειπτα ως την ύστερη αρχαιότητα. Τότε, και συγκεκριμένα περί το 450 μ.Χ πραγματοποιείται η πρώτη οχύρωση. Ηταν στα χρόνια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού.

Μάλιστα, διασώζονται και περιγραφές, που αναφέρονται στο μαγευτικό τοπίο της κοιλάδας του Ρήχιου ποταμού (δείτε εδώ τι είναι ο Ρήχιος ποταμός). Εκεί, στη δυτική είσοδο των Στενών, επάνω στην κορυφή ενός λόφου επιλέχθηκε η ανέγερση του Κάστρου της Ρεντίνας, που είχε ως σκοπό την προστασία τόσο του βυζαντινού οικισμού όσο και του ελέγχου της κρίσιμης διόδου.

Από τους βορινούς πρόποδες του λόφου διερχόταν και η ρωμαϊκή Εγνατία οδός ακολουθώντας πανάρχαια ίχνη προσπελάσεων, γνωστών από τα χρόνια των πολέμων ανάμεσα σε Αθηναίους και Σπαρτιάτες για την κατάκτηση της Αμφιπόλεως και τον έλεγχο του χρυσοφόρου Παγγαίου.

Στις αρχαιολογικές στρωματογραφικές τομές του λόφου βρέθηκαν στα κατώτατα στρώματα άφθονα εργαλεία και αντικείμενα της νεολιθικής περιόδου, αλλά και αρχαϊκά ειδώλια και όστρακα αγγείων, που συνεχίζουν να εμφανίζονται σε διάφορες θέσεις του λόφου και καλύπτουν μια ευρύτατη χρονική περίοδο από την κλασική μέχρι τη ρωμαϊκή και την παλαιοχριστιανική.

Πρόκειται επομένως για έναν ιστορικό τόπο που κατοικήθηκε συνεχώς από τα αρχαιότατα χρόνια μέχρι τα πρώτα χρόνια της τουρκοκρατίας, οπότε εγκαταλείφθηκε γιατί είχε υποβαθμιστεί πια η στρατηγική σημασία του και οι Τούρκοι επέλεξαν για τόπο εγκαταστάσεώς τους τη γειτονική Βόλβη (Μπεσίκι).

Σε ένα χαμηλό πλάτωμα απέναντι ακριβώς και ΝΔ του λόφου, απλώνονταν η ιστορική πόλη της Μυγδονίας Αρέθουσα, όπου φιλοξενήθηκε στα χρόνια του βασιλιά της Μακεδονίας Αρχέλαου ο μεγάλος ποιητής Ευριπίδης και όπου, κατά την παράδοση, κατασπαράχθηκε από τα κυνηγετικά σκυλιά του Αρχέλαου και ετάφη στο ίδιο μέρος.

Η μνήμη της θέσεως του ταφικού μνημείου διατηρήθηκε για αιώνες και πολλοί περιηγητές και προσκυνητές που κατευθύνονταν στους Αγίους Τόπους και ακολούθησαν τη χάραξη της Εγνατίας το αναφέρουν.

Η ζωή στη θέση αυτή συνεχίσθηκε, όπως δείχνουν τα ευρήματα και οι τάφοι με τα αξιόλογα κτερίσματα, και κατά τα παλαιοχριστιανικά χρόνια. Στα μέσα περίπου του 10ου αιώνα μεταφέρεται στη Ρεντίνα η υπό την Μητρόπολη Θεσσαλονίκης επισκοπική έδρα της Λητής και ο πρώην τιτουλάριος επίσκοπος μετονομάζεται σε επίσκοπο «Λητής και Ρεντίνης».

Η νέα επαναδραστηριοποίηση του οικισμού επιβεβαιώνεται και από την ανίδρυση της βασιλικής στην ακρόπολη του οικισμού, ορισμένων πύργων, κινστερνών και από τα άφθονα νομίσματα της περιόδου αυτής.

Η ζωή συνεχίζεται και κατά τους επόμενους αιώνες, όπως μαρτυρούν τα βυζαντινά κείμενα και επαληθεύουν τα κτίσματα που αποκάλυψαν οι ανασκαφές μέσα στον οικισμό, καθώς και η κεραμική από την οποία μπορέσαμε να συναρμολογήσουμε έναν αριθμό αγγείων, όπως και τα νομισματικά ευρήματα, τα εργαλεία, τα όπλα και τα αντικείμενα καθημερινής χρήσεως.

Η αναγέννηση που επισημαίνεται στα χρόνια των Παλαιολόγων έχει τον αντίκτυπό της και στο βυζαντινό κεφαλοχώρι του Κατεπανικίου πλέον της Ρεντίνας. Επισκευάζονται τα τείχη και χτίζεται ο ναός σε σχήμα ελεύθερου σταυρού, με αξιόλογα κεραμοπλαστικά κοσμήματα στην τοιχοποιία του, στο ανατολικότερο τμήμα του κάστρου.

Αυτό που έχει σημασία και επιβεβαιώθηκε και από τις ανασκαφές είναι η συνέχεια της παρουσίας του ελληνισμού στην ενδοχώρα της Μακεδονίας και μάλιστα σε ένα κρίσιμο σημείο, όπως είναι η οχυρή δίοδος των Στενών της Ρεντίνας.

Οι ανασκαφές στον οχυρωμένο βυζαντινό οικισμό της Ρεντίνας άρχισαν το 1976 από το Κέντρο Βυζαντινών Ερευνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με εποπτεία της 9ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και με επιστημονική ευθύνη του καθηγητή κ. Νίκ. Κ. Μουτσόπουλου.

Η 9η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων κατά τη διετία 2007-2008, υλοποίησε σωστικού χαρακτήρα εργασίες στον οικισμό, που σκοπό είχαν τη βελτίωση της προσβασιμότητας και επισκεψιμότητάς του. Στο πλαίσιο των ανωτέρω πραγματοποιήθηκαν μεταξύ των άλλων και τοποθετήσεις πινακίδων σήμανσης και ενημέρωσης επισκεπτών.

Πηγή ιστορικών στοιχείων: http://www.strymonikos.net/portal/TaxidiStoParelthon/KastroRentina

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *