Η καθημερινότητα στην οδό Γιαννιτσών και την ChinaTown
Η Δυτική Θεσσαλονίκη είναι μία ιδιαίτερη ιστορία και αυτό φαίνεται μέσα από τον φωτογραφικό φακό, αλλά και τις γνώμες εκείνων, όπου διαμένουν εκεί.
Την οδό Γιαννιτσών την γνωρίζουν οι περισσότεροι για όσα συμβαίνουν τη νύχτα. Ωστόσο, εδώ κι αρκετό καιρό την παράσταση έχουν “κλέψει” τα τεράστια κτίρια, κινεζικής ιδιοκτησίας και τα εμπορεύματά τους.
Τα συγκεκριμένα κτίρια έχουν κατακλύσει το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής και αναπτύσσονται ραγδαία. «Εγώ έρχομαι από την Κατερίνη για να αγοράσω από εδώ πράγματα που χρειάζομαι για το σπίτι. Είναι πολύ πιο οικονομικά και η ποιότητα είναι ακριβώς η ίδια Εδώ θα βρεις ότι μπορεί να φανταστείς. Ρούχα, εργαλεία κάθε λογής, υπολογιστές, τα πάντα!» δηλώνει ένας άνθρωπος που ταξιδεύει από την πρωτεύουσα της Πιερίας. Όσο προχωράς προς το κέντρο, βλέπεις τα κτίρια να μεγαλώνουν και να είναι ακόμη πιο σύγχρονα και με περισσότερα πράγματα.
Αρκετά ενδιαφέρον ήταν το γεγονός, ότι οι υπάλληλοι που δούλευαν στα κινέζικα δεν είναι ασιατικής καταγωγής, αλλά Αφγανοί, Πακιστανοί και Σύριοι. Ένιωθες, ότι η ιεραρχία σε αυτή τη μεριά της πόλης είναι αρκετά διαφορετική και οι κανόνες έχουν αλλάξει σε μεγάλο βαθμό. Φυσικά, οι Ελληνες τις περιοχής δεν δίνουν σημασία και έχουν βάλει αυτούς τους ανθρώπους στη καθημερινότητα τους.
«Τα κτίρια τα νοικιάζουν εδώ και πολύ καιρό, αλλά σκέψου πόσο κέρδος βγάζουν. Οι δουλειές τους πηγαίνουν πολύ καλά και τα μαγαζιά έχουν συνέχεια πελάτες. Δεν ενοχλούν κανέναν και είναι ήσυχοι άνθρωποι, οπότε κι εμείς δεν τους δίνουμε σημασία. Μπορεί να μην είναι καθόλου κοινωνικοί, αλλά είναι κάτι που δεν μας ενδιαφέρει», αναφέρει Έλληνας ιδιοκτήτης με ανταλλακτικά αυτοκινήτων στην οδό Γιαννιτσών.
Η διαδρομή ξετυλίγεται ήσυχα, όμως τα βλέμματα παραμένουν περίεργα σε όποιον άγνωστο κι αν περάσει από την περιοχή, και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα προτιμούσαν να μην έχω φτάσει μέχρι εδώ. Οι ιδιοκτήτες των καταστημάτων αρνούνται να μιλήσουν και όσο περνάει η ώρα φαίνεται ότι το κλίμα αγριεύει. Τα μαγαζιά παραμένουν ανοιχτά μέχρι αργά και από κάθε κτίριο που περνάς τοποθετούν καινούργιο εμπόρευμα ή εξυπηρετούν πελάτες και κατά κύριο λόγο Έλληνες.
Επιπλέον, υπάρχει παντού φύλαξη από μία ιδιωτική εταιρεία σε κάθε κατάστημα. Μήπως είναι σύμπτωση ή όχι τελικά;
Η νυχτερινή ματιά της ChinaTown
Αφού η ώρα πέρασε και το περπάτημα στη οδό Γιαννιτσών έφτασε στο τέλος της, κάθισα στη Τσάϊναταουν και η αλλαγή στο κλίμα ήταν εμφανής, έγινε πιο αισιόδοξη. Τα παιδιά έπαιζαν κι έτρεχαν από εδώ κι από εκεί, χαρούμενα και ξέγνοιαστα. Τα πάντα θύμιζαν μία χαρούμενη περιοχή, αν και ερειπωμένη σε μεγάλο βαθμό. Η νυχτερινή της όψη… αρκετά πιο όμορφη από την πρωινή της και σίγουρα γαλήνια. Η αίσθηση της ασφάλειας σε σχέση με πολλές περιοχές της Θεσσαλονίκης σε διακατέχει και όλα εξελίσσονται ομαλά και ήρεμα. Τα κίτρινα φώτα και οι βιτρίνες με τις κούκλες από τη μία προξενούν μία αίσθηση ανησυχίας και από την άλλη σε γεμίζουν με ηρεμία και αλλάζουν κατά πολύ τις παραστάσεις σου, ενώ βρίσκεσαι λίγα λεπτά από το κέντρο της πόλης.
Τελικώς, η κινεζική παροικία αν και ξενιτεμένη και χωρίς πολλές επαφές με την κοινωνία της Θεσσαλονίκης είναι από τις πιο ενεργές και ακμάζουσες της πόλης. Εμείς σαν κάτοικοι αυτής της πόλης θα μπορούσαμε να είμαστε πιο φιλικοί ή θα έχουμε τη στάση της κατωτερότητας προς τις μειονότητες που διαμένουν στη πόλη;
Εικόνες από τα κινέζικα στην Οδό Γιαννιτσών
Εικόνες από την ChinaTown
