Λιγο πριν τον αποχαιρετήσουν για πάντα
Ο Σκοτ Μαρ, 61 ετών από τη Νεμπράσκα, βρισκόταν σε μηχανική υποστήριξη κλινήρης σε νοσοκομείο της Ομάχα από τις 12 Δεκεμβρίου, οπότε και τον βρήκε ο γιος του αναίσθητο στο κρεβάτι από αποπληξία.
«Ο νευροχειρουργός είπε ότι θα έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του, αλλά μας ενημέρωσε ότι θα πρέπει να προετοιμαστούμε για τη σοβαρότητα της κατάστασης. Μας είπαν ότι σε λίγο θα ήταν εγκεφαλικά νεκρός. Εκείνος πάντα μας έλεγε: “Δεν θέλω να με δείτε να κείτομαι σ’ ένα κρεβάτι νοσοκομείου, σ’ ένα ίδρυμα υποστήριξης”. Έτσι του είπαμε αντίο προτού σταματήσουμε τη μηχανική υποστήριξη. Έκλεισαν οι οθόνες και περιμέναμε στο πλευρό του», δήλωσε η κόρη του Πρέστον Μαρ.
Αντίστοιχα και οι γιατροί είχαν πειστεί ότι δεν υπήρχε επιστροφή για τον πρώην εκφωνητή αγώνων μπάσκετ της ομάδας του Πανεπιστημίου του Κρέιτον. «Θεωρήσαμε ότι η κατάστασή του ήταν μη αναστρέψιμη», δήλωσε σε τοπική δίκτυο η δρ Ρεμπέκα Ρουντζ, μία εκ των γιατρών που κούραραν τον ασθενή.
Ωστόσο, η εξέλιξη τούς διέψευσε. Αφού έφυγαν όλοι οι συγγενείς του από το νοσοκομείο στις 13 Δεκεμβρίου για να δρομολογήσουν την κηδεία και την αποτέφρωση του Μαρ, η κόρη του δέχθηκε ένα απρόσμενο τηλεφώνημα στο οποίο την καλούσαν να επιστρέψει στο νοσοκομείο. Όταν έφτασε εκεί και μπήκε στο δωμάτιο, είδε τον πατέρα της να της χαμογελάει. «Του ζήτησα να κινήσει τους αντίχειρές του και το έκανε αργά, να κουνήσει τα δάκτυλα των ποδιών του και αναποκρίθηκε. Έτριβα τα μάτια μου από έκπληξη, αδυνατώντας να πιστέψω αυτό που συνέβαινε», αναφέρει η Πρέστον Μαρ.
Τελικά, όπως έδειξαν οι εξετάσεις του Μαρ, δεν είχε πάθει αποπληξία αλλά σύνδρομο αναστρέψιμης οπίσθιας εγκεφαλοπάθειας που προκαλεί κεφαλαλγία, μεταβολή διανοητικής κατάστασης, σπασμούς και οφθαλμολογικές διαταραχές. Οι γιατροί διέγνωσαν αρχικά αποπληξία λόγω του έντονου πρηξίματος που εμφάνισε ο ασθενής στο πίσω μέρος του εγκεφάλου του, που δεν αποτελεί τυπικό σύμπτωμα του συνδρόμου.
Έχοντας πάρει εξιτήριο και συνέλθει από την περιπέτειά του, ο ίδιος ο Μαρ δήλωσε σε τοπική εφημερίδα: «Δεν είμαι ιδιαίτερα θρησκευόμενο άτομο. Δεν πάω κάθε Κυριακή στην εκκλησία. Αλλά πιστεύω στον Θεό. Πιστεύω με όλη μου την καρδιά και αυτό που μου συνέβη είναι η απόδειξη ότι όλα όσα άκουγα είναι αληθινά, ότι με αγαπά κι είναι στο πλευρό μου. Ήταν ένα θαύμα».
Αναμφίβολα, είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που δυσκολεύεται να χωρέσει ο ανθρώπινος νους αλλά συμβαίνουν ακριβώς για να μας δείξουν ότι δεν πρέπει να χάνουμε τη δύναμη και την πίστη μας ότι το καλύτερο μπορεί να έρθει.
Πηγή: ethnos.gr
