Σε μια διχασμένη χώρα
Η Λιβύη, όπου οι δυνάμεις του στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ εξαπέλυσαν επίθεση για να καταλάβουν την Τρίπολη, βυθίστηκε στο χάος εδώ και οκτώ χρόνια, μετά την ανατροπή του καθεστώτος του Μουάμαρ Καντάφι το 2011.
Ανατροπή και θάνατος του Καντάφι
Τον Φεβρουάριο του 2011, εν μέσω της Αραβικής Άνοιξης, μια κινητοποίηση που ξεκίνησε από τη Βεγγάζη πνίγεται στο αίμα. Τον Μάρτιο, ένας διεθνής συνασπισμός υπό τις ΗΠΑ, τη Γαλλία και τη Βρετανία εξαπολύει πλήγματα, με την έγκριση του ΟΗΕ.
Τον Αύγουστο του ίδιου έτους, οι αντάρτες καταλαμβάνουν το αρχηγείο του Καντάφι στην Τρίπολη. Ο Καντάφι καταφεύγει στη Σύρτη, τη γενέτειρά του, όπου θα σκοτωθεί στις 20 Οκτωβρίου.
Τρεις ημέρες αργότερα, το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο, το πολιτικό όργανο των ανταρτών, διακηρύσσει την “πλήρη απελευθέρωση” της χώρας.
Τον Αύγουστο του 2012 το Συμβούλιο παραδίδει την εξουσία στο Εθνικό Γενικό Κογκρέσο (κοινοβούλιο) που είχε εκλεγεί έναν μήνα νωρίτερα.
Οι πρεσβείες κλείνουν
Στις 11 Σεπτεμβρίου 2012 τέσσερις Αμερικανοί, μεταξύ των οποίων και ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Λιβύη, σκοτώνονται σε επίθεση εναντίον του αμερικανικού προξενείου στη Βεγγάζη. Υπεύθυνη για την επίθεση θεωρείται μια τζιχαντιστική ομάδα που πρόσκειται στην Αλ Κάιντα.
Στις 23 Απριλίου 2013, δύο άνθρωποι τραυματίζονται σε επίθεση με παγιδευμένο αυτοκίνητο στην πρεσβεία της Γαλλίας στην Τρίπολη.
Οι περισσότερες χώρες αποφασίζουν να κλείσουν τις διπλωματικές αποστολές τους στη Λιβύη.
Δύο αντίπαλες κυβερνήσεις
Στις 16 Μαΐου 2014 ο Χαλίφα Χάφταρ, που στηρίζεται από την Αίγυπτο και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ξεκινά μια επιχείρηση εναντίον των τζιχαντιστικών οργανώσεων στη Βεγγάζη. Πολλοί αξιωματικοί που εδρεύουν στις ανατολικές επαρχίες της Λιβύης εντάσσονται στην παραστρατιωτική δύναμή του, τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό (ΛΕΣ).
Στις 25 Ιουνίου, μετά τις εκλογές, το Εθνικό Γενικό Κογκρέσο αντικαθίσταται από ένα κοινοβούλιο στο οποίο κυριαρχούν οι αντι-ισλαμιστές.
Στα τέλη Αυγούστου, μετά από πολλές εβδομάδες μαχών, ένας συνασπισμός παραστρατιωτικών οργανώσεων, η “Φατζρ Λίμπια” (“Αυγή της Λιβυης”), καταλαμβάνει την Τρίπολη, επαναφέρει στη θέση του το Εθνικό Γενικό Κογκρέσο και αναθέτει την εξουσία σε νέα κυβέρνηση. Η κυβέρνηση του Αμπντάλα αλ Θένι και το κοινοβούλιο που είχε εκλεγεί τον Ιούνιο αυτοεξορίζονται στην ανατολική Λιβύη. Η χώρα βρίσκεται με δύο αντίπαλες κυβερνήσεις και δύο κοινοβούλια.
Τον Δεκέμβριο του 2015, μετά από μήνες διαπραγματεύσεων, οι εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών και των βουλευτών υπογράφουν στο Μαρόκο μια συμφωνία, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Σχηματίζεται έτσι μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας (ΚΕΕ) και τον Μάρτιο του 2016 ο πρωθυπουργός Φάγιεζ αλ Σάρατζ καταφέρνει να εγκατασταθεί στην Τρίπολη. Όμως στην ανατολική Λιβύη, η παράλληλη κυβέρνηση -που στηρίζεται από τον Χάφταρ- και το κοινοβούλιο δεν τον αναγνωρίζουν.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
