της Φαίδρας Φουντουλάκη, Συμβούλου ψυχικής υγείας
Ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις βιασμού που φτάνουν στα έδρανα των δικαστηρίων και ακόμη πιο λίγες είναι οι περιπτώσεις που υπάρχει σεβασμός και δικαίωση στο κακοποιημένο θύμα.
Αιτία η ασάφεια του ορισμού του βιασμού και η ενασχόληση των αρμοδίων με επουσιώδη στοιχεία που δεν αφορούν τον ίδιο το βιασμό αλλά τη παραφιλολογία γύρω από το βιασμό.
Αιτία αποτελεί η λειτουργία στερεοτύπων για το προφίλ του χρήστη -είναι αλλοδαπός, διαταραγμένος κλπ- ενώ τις περισσότερες φορές σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία πρόκειται για πολίτη υπεράνω υποψίας ή με πρότερο έντιμο βίο.
Στερεότυπα για το προφίλ του θύματος-έβγαινε, έπινε, ντυνόταν προκλητικά ή ήταν ελαφρών ηθών…
Η κουλτούρα του βιασμού είναι προϊόν της έμφυλης βίας και των παραγώγων της. Ακόμη χρησιμοποιούμε την έκφραση “καλό” κορίτσι, “τα ήθελε”, “τον προκάλεσε”.
Αν δεν αλλάξει ο τρόπος που ορίζουμε το θέμα δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα στη διαχείριση του σοβαρού αυτού ζητήματος.
