Πρόσβαση στις παραλίες

του Φώτη Μπίμπαση, Μέλους Παραολυμπιακής Επιτροπής Μαζί με την υγεία, την εκπαίδευση, την κατάρτιση και την απασχόληση, οι διακοπές για όλους, αποτελούν θεμελιώδες δικαίωμα στον αποκαλούμενο νόμο κατά των αποκλεισμών στις 29 Ιουλίου 1998. Σήμερα, η συζήτηση δεν γίνεται γύρω από το αν η ισότητα και η αναγνώριση δικαιωμάτων, πρέπει να αποτελούν βασικούς στόχους. Το […]

του Φώτη Μπίμπαση, Μέλους Παραολυμπιακής Επιτροπής

Μαζί με την υγεία, την εκπαίδευση, την κατάρτιση και την απασχόληση, οι διακοπές για όλους, αποτελούν θεμελιώδες δικαίωμα στον αποκαλούμενο νόμο κατά των αποκλεισμών στις 29 Ιουλίου 1998. Σήμερα, η συζήτηση δεν γίνεται γύρω από το αν η ισότητα και η αναγνώριση δικαιωμάτων, πρέπει να αποτελούν βασικούς στόχους. Το πρόβλημα είναι η εφαρμογή των κανόνων. Οι αστοχίες έγκειται στο κομμάτι της υλοποίησης, όταν τα έργα φτάνουν να πάρουν σάρκα και οστά. Είναι ανάγκη, να γίνει συνείδηση ότι ο καθολικός σχεδιασμός είναι ο ηθικός στόχος που πρέπει να επιτευχθεί.

Η Ελλάδα, στερείται υποδομών προσβασιμότητας για όλους. Επίσης, έχει ελλείψεις όσον αφορά την ομοιογένεια της προσβασιμότητας. Οι αρμόδιοι φορείς, δεν έχουν τα ίδια μέσα για να εξυπηρετήσουν καλύτερα το κοινό. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση της αυτόνομης πρόσβασης στις παραλίες. Στις περισσότερες παραλίες δεν υπάρχει ικανοποιητική πρόσβαση, λόγω έλλειψης στοιχειώδους υποδομής.
Με τα υπάρχοντα συστήματα δημιουργούνται διάφορα προβλήματα, όπως δυσκολία και ολισθηρότητα στην κίνηση, ασυνέχεια των διαδρόμων λόγω τυχαίας μετακίνησης των επιμέρους στοιχείων, κλπ. Εξ άλλου, δεν προσφέρεται ολοκληρωμένη πρόσβαση στη θάλασσα αλλά μόνο στην ακτογραμμή.

Ο εξοπλισμός ώστε μια παραλία να γίνει προσβάσιμη απαιτεί να περιλαμβάνει καινοτόμα συστήματα πρόσβασης στις παραλίες για όλους (άτομα με αναπηρία, άτομα τρίτης ηλικίας, έγκυες, προεφηβικά άτομα, εθισμένοι σε βλαβερές ουσίες, όσοι μεταφέρουν βάρη κλπ.)

Η ύπαρξη α) ενός αντιολισθητικού διαδρόμου με εύκαμπτη κατασκευή (χωρίς κίνδυνο χτυπημάτων και επομένως κατάλληλο για περπάτημα με γυμνά πόδια) με τη δυνατότητα να τοποθετηθεί χωρίς προπαρασκευαστική εργασία, καθώς επίσης και τη δυνατότητα να αφαιρείται εύκολα από το έδαφος, β) ενός αμφίβιου οχήματος για ηλικιωμένα άτομα και για άτομα με μικρή ή μεγάλη – προσωρινή ή μόνιμη – δυσκολία κίνησης που επιπλέει και κινείται στην επιφάνεια του νερού με σταθερότητα, γ) ενός συστήματος καθοδήγησης που δίνει τη δυνατότητα σε άτομα με προβλήματα όρασης να εισέρχονται στη θάλασσα και να επιστρέφουν στην θέση τους στην ακτή, χωρίς την ανάγκη βοήθειας άλλου ατόμου και δ) μιας κινητής τουαλέτας ειδικών προδιαγραφών καθώς και κάδου απορριμμάτων για χρήση από άτομα σε αναπηρικό αμαξίδιο, αποτελεί τη βέλτιστη λύση για την ποιοτική αναβάθμιση της πρόσβασης στις παραλίες μας, καθώς και ένα ισχυρό μέσο για την προώθηση και τουριστική προβολή της χώρας μας στην Ευρώπη και διεθνώς.

Η τοποθέτηση του παραπάνω εξοπλισμού στις ακτές, θα πρέπει να είναι μη μόνιμου χαρακτήρα (θα τοποθετείται στην αρχή της κολυμβητικής περιόδου και θα αποσύρεται στο τέλος της). Η σωστή τοποθέτηση του εξοπλισμού είναι απαραίτητη και βασική προϋπόθεση για την επιτυχημένη και ολοκληρωμένη προσαρμογή της προσβασιμότητας κάθε χώρου.

Ο Φώτης Μπίμπασης