Τι αναφέρουν οι δύο πλευρές
Νέα διαμάχη ξέσπασε ανάμεσα στη διοίκηση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, με αφορμή τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Το ΣΕΗ εξέδωσε χθες ανακοίνωση με την οποία ζητά να υπογραφεί εκ νέου η προηγούμενη σύμβαση, ενώ σήμερα το ΚΘΒΕ ανταπάντησε, και όπως φαίνεται το χάσμα εξακολουθεί να υπάρχει.
Η σημερινή ανακοίνωση της διοίκησης του ΚΘΒΕ:
“Το ΚΘΒΕ περίμενε και εξακολουθεί να περιμένει υπομονετικά εδώ και δύο μήνες να υπογράψει τη νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με τους ηθοποιούς, αποδεχόμενο τη διατύπωση την οποία είχε προτείνει το ίδιο το ΣΕΗ και είχε εγκρίνει η Γενική Συνέλευση των ηθοποιών του ΚΘΒΕ.
Η χθεσινή Ανακοίνωση του ΣΕΗ προσβάλλει βάναυσα την αλήθεια, την κοινή λογική αλλά και τα ίδια τα μέλη του. Λυπούμαστε πάρα πολύ που, αντί για την υπογραφή της νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, η διοίκηση του ΣΕΗ επιλέγει να ψεύδεται ασύστολα και να συκοφαντεί συστηματικά το ΚΘΒΕ, κάνοντας το άσπρο μαύρο, εξυπηρετώντας μόνον συνδικαλιστικές σκοπιμότητες. Δεν θα τους ακολουθήσουμε στον θλιβερό τους κατήφορο.
Συνεχίζουμε δημιουργικά και αφήνουμε τους γραφειοκράτες εργατοπατέρες στην κρίση του καλλιτεχνικού κόσμου, του θεατρικού κοινού και των δημοκρατικών πολιτών. Όση λάσπη κι αν ρίξουν στο μάρμαρο, λευκό θα παραμένει.
Η Διοίκηση και η Διεύθυνση του ΚΘΒΕ”
Η ανακοίνωση του ΣΕΗ:
“Εμείς οι άνθρωποι της τέχνης, που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, διαμαρτυρόμαστε για την απουσία σύμβασης στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.
Εδώ και τόσους μήνες οι εργαζόμενοι ηθοποιοί του ΚΘΒΕ και το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, αγωνίζονται για την υπογραφή της προϋπάρχουσας συλλογικής σύμβασης. Όμως κάθε αγώνας, κάθε διεκδίκηση, κάθε σκίρτημα έχει βρει τοίχο. Έχει βρει κλειστά αυτιά, έχει βρει ανθρώπους που δε θέλουν να μπορέσει ένα από τα δύο κρατικά θέατρα της χώρας, να λειτουργήσει με ανθρώπινους όρους εργασίας.
Η κυβέρνηση και η διορισμένη από την κυβέρνηση διοίκηση του κρατικού, απαξιώνουν την ίδια την τέχνη του ηθοποιού, το θέατρο και τελικά το ίδιο το κοινό, όταν αρνούνται με κάθε τρόπο, με απειλές, με συκοφαντίες, να προσφέρουν στους ηθοποιούς τη δυνατότητα να δουλεύουν και να παράγουν τέχνη με αξιώσεις. Είναι φανερή η κατεύθυνσή τους, όχι μόνο για το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, αλλά συνολικά για τον πολιτισμό, που το μόνο που τους απασχολεί είναι αν θα είναι ένα αξιόλογο εμπόρευμα, ώστε να μπορεί να αγοραστεί. Η κυβέρνηση και η διορισμένη από την κυβέρνηση διοίκηση του κρατικού, απαξιώνουν την ίδια την τέχνη του ηθοποιού, το θέατρο και τελικά το ίδιο το κοινό, όταν αρνούνται με κάθε τρόπο, με απειλές, με συκοφαντίες, να προσφέρουν στους ηθοποιούς τη δυνατότητα να δουλεύουν και να παράγουν τέχνη με αξιώσεις. Είναι φανερή η κατεύθυνσή τους, όχι μόνο για το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, αλλά συνολικά για τον πολιτισμό, που το μόνο που τους απασχολεί είναι αν θα είναι ένα αξιόλογο εμπόρευμα, ώστε να μπορεί να αγοραστεί.
Όμως εμείς, εμείς που χωρίς εμάς δε γίνεται τέχνη, δεν είμαστε εμπορεύματα σε ράφια σούπερ μάρκετ. Είμαστε άνθρωποι. Και έχουμε την ανάγκη μέσα από τη δουλειά μας να ζούμε. Και έχουμε την ανάγκη να αφοσιωνόμαστε στη δουλειά μας και να γινόμαστε όλο και καλύτεροι σ’ αυτήν. Έχουμε ανάγκη να προσφέρουμε στο κοινό κάθε μέρα τον καλύτερό μας εαυτό. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο αν εξασφαλίσουμε την επιβίωσή μας μέσα από τη δουλειά μας.
Μέσα από τον αγώνα μας διεκδικούμε κρατικά θέατρα που να μπορούν να παράγουν έργο για όλους τους εργαζόμενους, για όλο το λαό. Που δε θα λειτουργούν με γνώμονα το κέρδος, που θα μορφώνουν και θα παιδεύουν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η ύπαρξη συλλογικών συμβάσεων στα κρατικά θέατρα είναι αυτονόητη, κι όμως αυτή τη στιγμή κυβέρνηση και διοίκηση αρνούνται να υπογράψουν μια ανόθευτη σύμβαση. Ζητούν απ’ τους ηθοποιούς να παραχωρήσουν δικαιώματα που έχουν κερδηθεί με μεγάλους αγώνες, με πολύ κόπο.
Δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε.
Ο αγώνας για τη σύμβαση είναι αγώνας για τη ζωή και την τέχνη μας.
Απαιτούμε την υπογραφή της προηγούμενης συλλογικής σύμβασης στο ΚΘΒΕ”.
