της Φωτεινής Κατσάλη
Λίγο πριν την κόκκινη ακτή στην Σαντορίνη, γνωρίσαμε τον Μιχάλη Στράτη, έναν χειροτέχνη κοσμήματος, που έχει φιλοσοφήσει την ζωή και χαμογελάει καλόκαρδα στην μοίρα του…
Σύμφωνα με τον Μιχάλη η Σαντορίνη είναι ένα πανέμορφο νησί , που όμως δυστυχώς λόγο της ραγδαίας ανάπτυξης του τουρισμού, ο επισκέπτης δεν μπορεί εύκολα να διακρίνει την αυθεντικότητα της.
Μας συμβουλεύει να ξεναγηθούμε στο νησί με την ανατολή του ήλιου και σε περιόδους που δεν έχει πολύ κόσμο. Φτιάχνει κοσμήματα κυρίως από κοχύλια, και μένει στην Σαντορίνη οκτώ μήνες τον χρόνο, για αυτό και δικαίως την νιώθει δεύτερο σπίτι του.
Δεν αγχώνεται πόσο θα πουλήσει, εξάλλου, πιστεύει δε θα φύγει από πείνα και ο Θεός θα του στείλει ό,τι χρειάζεται για να ζήσει! Όπως χαρακτηριστικά λέει είναι κι αυτός όπως όλοι μας, ένας δραπέτης του νεκροταφείου, που τίποτα δε θα πάρει μαζί του όταν έρθει το τέλος. Αυτό που κυρίως κρατάμε από τα λεγόμενά του είναι πως από το 1980 που πρώτό γνώρισε το νησί έως σήμερα έχουν γίνει πολλές αλλαγές και κάποιες σε βάρος ,δυστυχώς της γαλήνης που κάποτε κυριαρχούσε στην πανέμορφη Σαντορίνη…
Πάντως εάν βρεθείτε στην Σαντορίνη και επισκεφθείτε την κόκκινη ακτή κάντε μια στάση στον πάγκο του Μιχάλη. Θαυμάστε τη τέχνη του και ανταλλάξτε λόγια καρδιάς, και δείτε μέσα από τα δικά του μάτια το νησί του ηφαιστείου και του ομορφότερου ηλιοβασιλέματος στον κόσμο!
Υπέροχο κρεμαστό από τα δημιουργήματα του Μιχάλη
