Βασίλης Σπηλιωτόπουλος: Ενας συνειδητά σεμνός καλλιτέχνης της Θεσσαλονίκης

Εργάζεται αθόρυβα από το 1953

Της Φαίδρας Φουντουλάκη

Ο Βασίλης Σπηλιωτόπουλος γεννήθηκε στο Αίγιο το 1936, όπου πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Παιδί ακόμα εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, εργαζόμενος από το 1948 στη γκαλερί «Καλές Τέχνες» του θείου του Γιώργου Φασούλη, που λειτουργούσε τότε σαν σχολείο τεχνών και γραμμάτων. Καταξιωμένοι καλλιτέχνες όπως οι Π.Ρέγκος, Γ.Παραλής, Ν.Καλογερόπουλος, Α. Βασιλικιώτης, Ν.Φωτάκης, Β.Ιθακήσιος, Γ .Κασόλας, οι αρχιτέκτονες Φ.Ζάχος και Γ.Μυλωνάς και πνευματικοί άνθρωποι της εποχής σύχναζαν εκεί.

2904spiliotopoulos 5

Η καθημερινή επαφή μαζί τους, η γοητεία που του ασκούσαν οι ατελείωτες συναντήσεις γύρω από την τέχνη και η ιδιαίτερη κλήση του γιάυτήν τον έκαναν να ασχοληθεί.
Στο εργαστήρι του Κ.Ορακίδη μαθητεύει τα χρώματα, εργάζεται βοηθός στο γλύπτη Λ.Τσιμένη, οι οποίοι μαζί με το φίλο του Ν.Φωτάκι τον παροτρύνουν να κάνει συστηματικές σπουδές.
Το 1959 εγκαθίσταται στην Ολλανδία και εντρυφεί στο ύφος, το χρώμα και τις τεχνικές των εκεί καλλιτεχνών. Επηρεάζεται από το άφθονο πράσινο της χώρας το οποίο επιδρά σημαντικά στο έργο του.
Το 1961 συνεχίζει τη μαθητεία του στη Γερμανία όπου αντλεί νέα μορφολογικά στοιχεία και τεχνικές. «Οι επιρροές που δέχεται δίνουν έργα με αφηρημένες δομές και έντονα χρώματα και φιλτράρονται μέσα από το προσωπικό του δυναμικό όλες οι αποθεματικές εμπειρίες και βιώματα που συλλέγει και καταλαγιάζουν τα σχήματα μέσα από τα οποία επικυρώνεται η έκφραση του» σημειώνει η κ. Ελλη Καπλάνη Κοκκίνη Επιμελήτρια της Δημοτικής Πινακοθήκης και επιμελήτρια έκθεσης του στην Εθνικής Αμύνης 9Α το 1991. Συμμετέχει σε εκθέσεις σε όλη τη Γερμανία.

Το 1965 επιστρέφει στην Θεσσαλονίκη όπου δουλεύει σαν επαγγελματίας ζωγράφος.
Το 1967 με προτροπή του Ν.Σαχίνη, συμμετέχει σε εκθέσεις στο Γκαίτε (Θεσσαλονίκη /Αθήνα)
Το 1973 και 1975 συμμετέχει στις πανελλήνιες εκθέσεις στο Ζάππειο
Το 1976 στη Πάτρα ,το 1977 λειτουργεί γκαλερί στη Καβάλα όπου διοργανώνει και συμμετέχει σε πολλές εκθέσεις. Το 1978 σε μια πορεία συνεχών καλλιτεχνικών αναζητήσεων εκθέτει στο Πειραιά θαλασσογραφίες.
Το 1978 στην Αμερική (Κλήβελαντ και Σικάγο) και αγκαλιάζεται από την ομογένεια.
Στον Καναδά οι εκθέσεις του αποσπούν ευνοϊκά σχόλια από το ξένο τύπο και αγοράζονται όλα τα έργα.
1972 και 1979 στη γκαλερί Αρμός στην Αθήνα, για καμβά επεξεργάζεται τσουβάλι.
Είναι η περίοδος που οριοθετεί το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του για το ελληνικό τοπίο και καθορίζει τη μετέπειτα θεματογραφία του.

«Βέβαια ενώ βασικός άξονας είναι τα τοπία &κυρίως από Χαλκιδική, τα Τέμπη, τον Ολύμπο-σποραδικά παρεισφρύουν στο έργο του κάποια γυμνά, που μπορούν να θεωρηθούν σπουδές του γυναικείου σώματος, με περιγράμματα, χρησιμοποιώντας υπερβατικά στοιχεία και νεκρές φύσεις με έντονα φοβίστηκα χρώματα και μικρές ελαφρύνσεις των νατουραλιστικών τους στοιχείων» Ελένη Καπλάνη Κοκκίνη.
Στην ενασχόληση του με την τοπιογραφία σημαντικό ρόλο έπαιξαν η γνωριμία του με τον Β.Ιθακήσιο και η προσωπική του αγάπη για τη φύση.
Το 1980 και το 1991 συμμετέχει σε ομαδική έκθεση στη Θεσσαλονίκη.
Μέχρι το 2010 διατηρεί την γκαλερί «Διαγώνιο» στη Παύλου Μελά.

2904spiliotopoulos 6

Σήμερα ζωγραφίζει «επειδή δεν μπορεί να κάνει αλλιώς» όπως μας λέει του αρέσει το περπάτημα και διαμένει και στη Χαλκιδική στο τόπο που τόσο πολύ εξέφρασε μέσα από τα πινέλα του.
Ολοκληρώνοντας το αφιέρωμα παραθέτουμε την κριτική του έργου του από την κ. Ελένη Καπλάνη Κοκκίνη από παλαιότερη έκθεση του.
«Στο έργο του Σπηλιωτόπουλου υπάρχει μελετημένη συζυγία σχεδίου και χρώματος. Η πλαστικότητα των όγκων συνδυάζεται αρμονικά με έντονα φωτεινά χρώματα ή σκούρα γκριζοπράσινα και μπλε. Πολλές φορές η επιλογή αποχρώσεων μωβ, ροζ, πορτοκαλί, υπερβαίνει την νατουραλιστική πραγματικότητα και τη μεταβάλλει σ’ ένα αυτοτελή οργανισμό. Ίσως είναι οι αποχρώσεις αυτές, οι τόσο μοναδικές και φευγαλέες, που συνθέτουν την ελληνική ατμόσφαιρα και το ελληνικό τοπίο. Η λυρικότητα των έργων αυτών προσδίδει αρετές που βλέπει ο καλλιτέχνης με το δικό του προσωπικό ιδίωμα. Στα μεγάλων διαστάσεων έργα του τα χρώματα του δομούν μεγάλες ενότητες, που καταλαμβάνουν κυρίαρχα τη σύνθεση.

Στα τοπία των Τεμπών η ποικιλία του πράσινου δεσπόζει στη σύνθεση, αποκλείοντας σχεδόν τον ορίζοντα.
Η εναλλαγή σκοτεινώ
ν και φωτεινών πεδίων, που αρθρώνουν στην επιφάνεια, αποκλείοντας σχεδόν τον ορίζοντα. Η εναλλαγή φωτεινών και σκοτεινών πεδίων που αρθρώνουν την επιφάνεια, προσδίδουν ενάργεια και αρχιτεκτονημάτων της υπαίθρου, σκαρφαλωμένες σε πρανή, δένουν αρμονικά το κόκκινο της στέγης τους με τον περιβάλλοντα φυσικό χώρο, υπενθυμίζοντας την εγκατάλειψη των ορεινών περιοχών και κάποια νοσταλγία. Την καθ’ ύψος απόδοση αυτών των τοπίων αντιδιαστέλλει η οριζόντια αποτύπωση των τοπίων της Χαλκιδικής. Τα γαλήνια Χαλκιδικιώτικα τοπία τα απαλλαγμένα από τις λεπτομέρειες , που περιγράφουν λιτά και απέριττα, καταγράφουν την λογική ευκρίνεια και τον χαραχτήρα του καλλιτέχνη. Στα έργα ενυπάρχει η βιωματική σχέση του με το φυσικό περιβάλλον παραθέτει στοιχεία γνώριμα και οικεία που διατηρούν την ταυτότητα τους.

Πέρα από τον εμπρεσιονισμό και τη λιγότερο ή περισσότερο αφαιρετική διάθεση, στα έργα του Βασίλη Σπηλιωτόπουλου, ουσιαστικός είναι ο ρόλος του χρώματος, που για τον ίδιο αποτελεί αρχή έκφρασης.
Χαρακτηριστικά αναφέρει: «Τα περισσότερα χρώματα από μόνα τους είναι πικρά. Πρέπει να τα συνταιριάξεις, να τα δουλέψεις πολύ, για να καταφέρεις το επιθυμητό, αυτό που φαντάζεσαι».
Περιδιαβαίνοντας ο ίδιος το βορειοελλαδίτικο τοπίο, καταφεύγει σε μια προσωπική ερμηνεία του χώρου, όπου το σχέδιο, η ορθή τοποθέτηση των στοιχείων της σύνθεσης και η εναρμόνιση των χρωμάτων, συνιστούν τον πυρήνα της γραφής του.
Βασίλης Σπηλιωτόπουλος ένας φυσικός εμπρεσιονιστής καλλιτέχνης ένας ακάματος υπηρέτης της τέχνης που αγάπησε ένας έντιμος άνθρωπος.

2904spiliotopoulos 2

2904spiliotopoulos 3

2904spiliotopoulos 4

2904spiliotopoulos 7

2904spiliotopoulos 8

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *