Της Φαίδρας Φουντουλάκη, συμβούλου ψυχικής υγείας
Στη προηγούμενη ανάρτηση αναφερθήκαμε στο πρώτο σκοπό που είναι: “η άτοπη προσοχή”
Ο δεύτερος σκοπός αρνητικής συμπεριφοράς είναι, σύμφωνα με τον ψυχίατρο Ρούντολφ Ντράυκωρς, είναι:”ο αγώνας υπεροχής”
Τα παιδιά που επιδιώκουν την υπεροχή,νιώθουν ότι αξίζουν μόνο όταν είναι “αφεντικά”. Όταν διατάζουν, απαιτούν, φωνάζουν κλπ.
Τι κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε μια τέτοια συμπεριφορά:
1. Αποφεύγουμε το θυμό
2.Αποχωρούμε απο το πεδίο της “μάχης”
Η χρήση βίας-σωματικής ή λεκτικής-για να αντιμετωπίσουμε την προσπάθεια υπεροχής των παιδιών το μόνο που πετυχαίνει είναι να εντυπωσιάζει σχετικά με την αξία της δύναμης, και να αυξάνει την επιθυμία τους για περισσότερη δύναμη.
Σταδιακά θα έχουμε τα αναμενόμενα αποτελέσματα αφού το παιδί θα εγκαταλείψει τη συμπεριφορά αυτή γιατί δε θα έχει ποια νόημα γι’αυτό. Μετά προχωρούμε στο διάλογο. Και μη ξεχνάτε οτι τα παιδιά ακολουθούν το παράδειγμα σας και αντιγράφουν τη δική σας συμπεριφορά όσον αφορά το τρόπο διαχείρισης της κατάστασης.
Οπλιστείτε λοιπόν με υπομονή και εγκαρτέρηση.
